HAMOWANIE POSTĘPU
Nie myślał o tej trójfazowej reakcji jako prawie ogólnym, rządzącym zachowaniem istot żywych postawionych wobec zadania wyrmigającego wysiłku. Doraźne potrzeby zdobywania żywności schronienia zanadto go absorbowały, by troszczył się o teoretyczne wyjaśnianie tego, czego doznawał. Były tam wszakże mgliste zaczątki zrozumienia, które można już było analizować, i można było intuicyjne odczucia przełożyć na język precyzyjnych terminów naukowych, poddających się ocenie intelektu i możliwych do sprawdzenia na drodze eksperymentów oraz logicznej krytyki.Tym, co najbardziej hamowało postęp najwcześniejszych badań nad stresem, była nieumiejętność rozróżnienia przez ówczesnych badaczy między dy- stresem, który jest zawsze nieprzyjemny, a ogólnym pojęciem stresu, które zawiera w sobie dodatkowo przyjemne doznania radości, spełnienia i autoekspresji.
