PODEJŚCIE EMPIRYCZNE DO PODEJŚCIA NIE SWOISTOŚCI
Czy istnieje nieswoista reakcja przystosowawcza na samą zmianę jako taką? Z problemem stereotypu reakcji na każde zwiększone żądanie pod adresem organizmu zetknąłem się po raz pierwszy w r. 1926 jako student drugiego roku medycyny. Zacząłem się zastanawiać, dlaczego pacjenci cierpiący na tak wiele różnorodnych dolegliwości zagrażających homeostazie mają tak wiele wspólnych oznak i objawów. Człowiek, czy to chory na chorobę zakaźną, czy na raka w zaawansowanym stadium, czy cierpiący z powodu poważnego upływu krwi, traci apetyt, siłę mięśni i ambicję osiągania czegokolwiek. Zazwyczaj pacjent taki traci również na wadze i nawet wyraz jego twarzy zdradza, że jest chory. Jaka jest naukowa podstawa tego, co wówczas uważałem za „zespół objawów składających się na stan bycia chorym”? Czy mechanizm tego zespołu można przeanalizować za pomocą współczesnych metod naukowych? Czy można rozłożyć go na elementy i wyrazić w ścisłych terminach biochemii, biofizyki i morfologii?
