POTRZEBA SPOŁECZEŃSTWU

Jest to może najbardziej ludzki sposób za­pewnienia sobie przez nas bezpieczeństwa (homeo­stazy) w społeczeństwie. Likwiduje konflikt między naszymi skłonnościami egoistycznymi i bezinteresow­nymi. Przez wywołanie wdzięczności i zaufania skła­niamy innych do dzielenia wraz z nami naturalnego pragnienia, by nam samym było dobrze. Im mniej ktoś zna się na ekologii żywych istot, tym bardziej filozofia ta go odpycha. Ja natomiast nie czuję się kompetentny podawać w wątpliwość mądrości przy­rody — chcę jedynie zbadać i zrozumieć jej mecha­nizmy. Większość ludzi szczerze pragnie być potrzebna społeczeństwu. Dlatego właśnie niewielu z nas, na­wet spośród tych, którzy prowadzą „badania ściśle podstawowe”, pozostaje całkowicie obojętnymi wo­bec faktu, że nasze odkrycia mogą przyczynić się do ulżenia cierpieniom i do polepszenia jakości życia.