ŻYĆ DŁUGO I SZCZĘŚLIWIE
Oczywiście żaden z nich nigdy nie „pracował”, w znaczeniu wykonywania czynności, którą trzeba wykonywać, aby zarobić na utrzymanie, ale która nie daje zadowolenia. Pomimo wielu lat wytężonej działalności żyli tak, jakby życie ich składało się wyłącznie z czasu wolnego, dzięki temu, że robili zawsze to, co lubili robić.To prawda, że niewielu ludzi należy do tej kategorii twórczej elity. Niewątpliwie ich sukces w podejmowaniu wyzwania rzucanego nam przez stresy nie może służyć za podstawę ogólnego kodeksu zachowania. Można jednak żyć długo i szczęśliwie, pracując ciężko, zgodnie ze skromniejszymi wytycznymi postępowania, jeśli tylko znalazło się właściwą pracę i odnosi się na jej polu pewne sukcesy. Kiedy w wieku osiemnastu lat wstąpiłem na akademię medyczną, byłem tak zafascynowany możliwościami badań nad życiem i chorobą, że wstawałem codziennie o czwartej rano, aby prowadzić prace badawcze w naszym ogrodzie, z bardzo małymi przerwami, do około szóstej wieczór.