WIZERUNEK WŁASNY

Przez te ograniczenia jest właśnie czymś irinym niż postacią malarstwa, niż jego zmecha­nizowaniem i ułatwieniem”. Do cech szczegól­nych fotografii zalicza autor (typową dla foto­grafii klasycznej) jednobarwność, która „uwy­datnia kształt rzeczy”, momentalność (podczas gdy obraz jest malowany ‘przez jakiś czas), chwytanie „samego życia” i kompozycję.R^ Barthes’pisząc o fotogenice wyborczej stara się rozszyfrować szczególne funkcje por­tretu fotograficznego. Akcentując osobistą więź, jaką pozwala fotografia kandydata na- »wiązać z wyborcami, zwraca uwagę na fakt, że „kandydat podsuwa wyborcy nie tylko pro­gram, proponuje mu także pewien ludzki kli­mat, zestaw codziennych decyzji wyrażonych w wyglądzie, stroju, postawie […] fotografia Jest ekspresją języka, kondensacją «ńiewyra- żalnego», stanowi broń antyintelektualną, sta­ra się przesłonić «politykę» (to znaczy , pewną całość problemów i rozwiązań) przez jakiś «spośób istnienia* natury społeczno-moral- nej”.