CZŁOWIEK MUSI PRACOWAĆ

Przeciętny człowiek sądzi, że pracuje dla ekonomicznego zabezpieczenia lub dla swojej pozycji społecznej, lecz kiedy u kresu naj­bardziej nawet udanej kariery osiągnął wreszcie te cele, nie pozostaje mu nic, o co by musiał walczyć — żadna nadzieja na postęp, i tylko nuda zabezpieczo­nej materialnie monotonii.Wybitny lekarz kanadyjski William Osler taki oto hołd złożył ludzkiej pracy:„Choć niewielkie, to słowo-klucz urasta do olbrzy­mich rozmiarów w swoim znaczeniu. Jest to «otwórz się, sezamie# dla każdych drzwi, wielki wyrównywacz, kamień filozoficzny przemieniający każdy zwy­kły metal w złoto. Głupiego uczyni inteligentnym, inteligentnego błyskotliwym, błyskotliwego solidnym. Młodym przynosi nadzieję, dojrzałym ufność, starym odpoczynek. Jemu to bezpośrednio przypinać trzeba wszystkie postępy medycyny w ciągu ostatniego ćwierćwiecza. Stało się nie tylko probierzem postępu, ale także miernikiem sukcesu w życiu codziennym. To słowo-klucz brzmi: praca.”