WZAJEMNA WSPÓŁZALEŻNOŚĆ

Niezbędność tej zdyscyplinowanej, sprawnej współ­pracy najlepiej ilustruje jej przeciwieństwo — roz­wój raka, którego najbardziej charakterystyczną ce­chą jest to, że troszczy się on tylko o samego siebie. Dlatego też karmi się innymi partiami swojego włas­nego żywiciela tak długo, aż go zabije — popełnia­jąc tym samym biologiczne samobójstwo, komórka rakowa może bowiem żyć wyłącznie w organizmie, w którym zapoczątkowała swój lekkomyślny, egocen­tryczny rozwój. Jeszcze później rozwinęła się także wzajemna współ­zależność (symbioza, mutualizm) dwóch albo więcej jednostek całkowicie odmiennych gatunków. Ta for­ma pożytecznego dla obu zainteresowanych stron altruistycznego egotyzmu jest szeroko rozpowszech­niona w przyrodzie. Można by wymienić niezliczone jej przykłady, tu wystarczy kilka z nich.