Waga idealna

Każdy chłopiec, każda dziewczyna, każda młoda kobieta pragnęliby mieć wagę idealną, stosowną do wzrostu i do budowy, odpowiednią do wieku. Ustalenie prawidłowej wagi, zwanej „wagą należną”, nie jest bynajmniej proste, a tabele B i C nie ułatwiają zorientowania się ludziom młodym, lecz dorosłym. Istnieje wiele empirycznych wzorów matematycznych, pozwalających wyliczyć należną wagę bądź według wzrostu, bądź na podstawie innych parametrów, odzwierciedlających budowę kośćca. Najpopularniejszy jest stary wzór Broca (nazwisko wielkiego antropologa i chirurga francuskiego), który ustala, że waga należna równa jest (w kilogramach) wzrostowi (w centymetrach) ponad metr: P = H~ 100 (1)
gdzie: P = waga, H ~ wzrost.*) Warto zwrócić uwagę na typ umięśnienia miotaczy, np. Sidły, łyzwiarek, np. Sjouke Dijkstra, z jej potężnymi udami, tancerek, wreszcie kolarzy i ciężarowców, nie mówiąc juz o pięściarzach i zapaśnikach; popularnie mówi się o nich, ze ,,sil,i wazy”.
Obecnie uważa się, że ten wzór podaje zbyt wysoką wagę, zwłaszcza dla kobiet. Nic dziwnego, Broca zmarł w 1880 r„ gdy moda faworyzowała kobiety tęższe, a o złym wpływie tuszy na ogólny stan zdrowia nie wiedziano jeszcze tak wiele, jak teraz. Z tego też powodu wzór Broca został zmodyfikowany przez Lorenza:P = H- 100- 1/4 (H- 150), czyli P = -3#~=_250 (2) Ten wzór lepiej nadaje się do określenia wagi należnej kobiet i męzczyzn współczesnych, ale należałoby uwzględnić jeszcze i to, że przy równym wzroście i wieku mężczyzna (chłopiec) wazy trochę więcej niż kobieta (dziewczyna).